donderdag 19 december 2013

Ineens brabbel je als een baby!

18 november 2013

Allemaal plannen voor deze maandag. Het schema begint al vroeg. Moeders brengt haar auto langs en neemt mijn fiets mee om haar bestemming bereiken. Na wat huishoudelijke bezigheden en een goede lunch ga ik onderweg naar ‘huis’. Natuurlijk is daar niemand klaar om te vertrekken. Twintig minuten later zit sister pact in de auto op tournee. Eerste bestemming is Lekkerkerk, shoppen kan natuurlijk nooit vervelend zijn. De twee gezusters zijn weer lekker geslaagd en ik zie niets waarvan ik denk WOW dus ga met niets richting de auto.  In de auto vraag ik welke route richting Gouda zullen we nemen? Via Ouderkerk, via Berkenwoude of via Bergambacht? Nou maakt mij niet uit als ik maar op tijd bij mijn stage ben. Om het makkelijk te houden besluit ik via Ouderkerk te rijden. In de auto zitten we te praten, tot ik begin te brabbelen als een baby. Ik hoor het zelf ook, probeer het nog eens maar, te vergeefs. Mijn zusje zegt; doe even normaal maar, beide zusjes moeten hard lachen. Ik doe te vergeefs nog een derde poging, mijn zusjes kijken ineens niet zo blij meer, sterker nog ze zien spontaan wit.
De ene zit scheef om mij beter te zien en oogcontact te maken met de andere op de achterbank. In mijn achteruitkijkspiegel zie ik twee wijd open lichtblauwe ogen die verbaasd en angstig in mijn richting kijken. Een brug, een rotonde, een rood verkeerslicht, het parkeren van de auto op een invalide plaats, heb ik het idee, kijk niet zo gek gaat vast over. Inmiddels heb ik meer malen geprobeerd iets te zeggen maar komt er alleen brabbel uit mijn mond. Zus één belt moeders die blijkbaar gelijk als een raket vertrekt, terwijl ik iets probeer te schrijven in mijn agenda. Wat probeer duidelijk te maken ga werken, ik ga de ander naar huis brengen en ik duik mijn bed in en morgen een nieuwe dag. Nu wordt ik pissig, er word 112 gebeld maar, ik heb toch niets, oh ja kan niet praten das natuurlijk maar een kleinigheidje, detail gewoon veel slaap en morgen is het over. Dat denk ik want enige zinnig woorden zit niet in mijn vocabulaire, ik geef het op die twee zijn net zo eigenwijs als ik zelf dus dat ga ik niet winnen in mijn eentje. Terwijl ik van mij sigaret aansteek zie ik de ambulance aan komen. Inladen mevrouw, mijn zusjes geven antwoord op vragen. Raket moeder is gearriveerd ik zeg toptijd, Leontien van Moorsel is er niets bij, komt vast door de fiets J Dan geef ik de autosleutel af het zit er niet in dat deze mensen mij gewoon naar mijn bed laten gaan. Terwijl ik netjes vervoerd wordt moet ik nog wat vragen  beantwoorden met ja of nee aangezien Tolk 1 is gaan werken, tolk 2 zit voor in de ambulance en praat wat met de chauffeur en tolk 3 houdt zich waarschijnlijk niet aan de toegestane snelheid terwijl ze naar het ziekenhuis rijdt. Ik vul nog iets in op een blaadje, zet een paar vinkjes  en  zie dat we bij de garage van het ziekenhuis zijn gearriveerd.  



1 opmerking:

Anoniem zei

Ik wist niet dat je aan een blog bent begonnen.

Raar hee, gewoon niet meer kunnen zeggen wat je wil zeggen ...

Ik denk dat het helemaal inorde gaat komen, je schrijft heel mooi!
Veel beterschap!

Afa